- mancar
- mancar
Se conjuga como: sacarInfinitivo:
Gerundio:
Participio:mancar
mancando
mancadoIndicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.manco
mancas
manca
mancamos
mancáis
mancanmancaba
mancabas
mancaba
mancábamos
mancabais
mancabanmanqué
mancaste
mancó
mancamos
mancasteis
mancaronmancaré
mancarás
mancará
mancaremos
mancaréis
mancaránmancaría
mancarías
mancaría
mancaríamos
mancaríais
mancaríanTiempos compuestos comunes pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.he mancado
has mancado
ha mancado
hemos mancado
habéis mancado
han mancadohabía mancado
habías mancado
había mancado
habíamos mancado
habíais mancado
habían mancadohabré mancado
habrás mancado
habrá mancado
habremos mancado
habréis mancado
habrán mancadohabría mancado
habrías mancado
habría mancado
habríamos mancado
habríais mancado
habrían mancadoSubjuntivo presente imperfecto futuro yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.manque manques manque manquemos manquéis manquen mancara o mancase
mancaras o mancases
mancara o mancase
mancáramos o mancásemos
mancarais o mancaseis
mancaran o mancasenmancare
mancares
mancare
mancáremos
mancareis
mancarenImperativo presente (yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)-
manca manque manquemos
mancad manquen
Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.